ح ق و ق دان

رئیس جمهور محترم امروز فرمودند:
اطلاعات اولیه‌ای که در این رابطه به من داده‌اند خیلی خوشحال‌کننده نبوده است.
از شورای نگهبان درخواست می‌کنم به این مسئله رسیدگی کند و اگر موردی قابل رسیدگی است که معتقدم این موارد زیاد هم هست، رسیدگی کند؛ من هم به عنوان رئیس‌جمهور از همه اختیاراتم استفاده می‌کنم.
امیدوارم شورای نگهبان که مانند رئیس‌جمهور پاسدار قانون اساسی است در رسالت سنگینی که بر دوش دارد، این موضوع را به گونه‌ای حل و فصل کند تا همان‌طور که مقام معظم رهبری بر یک انتخابات پرشور تاکید کردند و حتی گفتند که آنهایی هم که با نظام میانه خوبی ندارند به پای صندوق‌های رای بیایند، شورای نگهبان این دغدغه را حل کند و نگذارد دلواپسی ایجاد شود.

اما چند نکته:
- جناب آقای رئیس جمهور، چه چیزی باعث عدم خوشحالی شما شده است؟
- جناب آقای رئیس جمهور، شما چه اختیاراتی در این زمینه دارید که از همه ی اختیاراتتان استفاده می کنید؟ شما حقوق دان هستید، شما رئیس قوه ی مجریه ی این مملکت هستید یعنی باید قوانین را اجرا کنید؛ حال بفرمایید قانون چه اختیاری به شما در زمینه ی تایید یا رد صلاحیت نامزدهای انتخاباتی داده؟
- جناب آقای رئیس جمهور، این دغدغه که شما را دلواپس کرده، عدم حضور مردم در انتخابات است یا عدم وجود افرادی همچون محسن و فاطمه هاشمی؟!
- جناب آقای رئیس جمهور، از سخنانتان عدم پاسداری از قانون اساسی می بارد؛ لطف کنید بگذارید پاسدارن قانون اساسی به کارشان برسند.

---

 

بی ربط نوشت:

- مدل فرمایشات جناب رئیس جمهور عرض می کنم: " تا اسم انتخابات پیش می آید برخی که ترسو هستند، می لرزند و می گویند می ترسیم سلامت انتخابات حفظ نشود؛ به جهنم که می ترسید بروید زیر پتو."

کدام اصل، کدام اصول

چند روز پیش قسمت جدید مجله ی تصویری مستضعفین ( قسمت نهم ) منتشر شد.
یکی از نکات جالب برای من، بخشی از این قسمت جدید بود که عنوانش این بود "ائتلاف با همه نوع سلیقه ای!".

در این بخش به ائتلاف اصولگرایان خرده گرفته شده که "چطور افرادی همچون ولایتی، قالیباف و رضایی که در انتخابات 92 نشان داده اند که با اصولگرایی فاصله دارند باید در ائتلاف اصولگرایان حاضر شوند؟!" !!!

مساله سوال برانگیز این است که سازندگان چنین مجموعه و مستنداتی چه تعریفی از اصولگرایی دارند؟

آیا خودشان یا کاندیدای منتخب شان را اصل اصولگرایی می دانند و هر کسی که مثل آنها فکر نکرد را از دایره ی اصولگرایی خارج؟!

آیا در انتخابات 92 افرادی چون ولایتی و قالیباف و رضایی اصلاح طلب بودند و در کشور فقط 4 میلیون نفر طرفدار اصولگرایان بودند که به دکتر جلیلی رای دادند؟!

آیا در انتخابات 92 فقط ولایتی و قالیباف و رضایی اشتباه کردند و دکتر جلیلی که اطلاعات کامل تری نسبت به دیگران درباره ی پرونده ی هسته ای و مذاکرات دوره ی دکتر روحانی داشت، به جای شفاف سازی اشتباهات مذاکرات ایشان، به حمله ی به دکتر ولایتی پرداخت و وقت هر دو طرف را تلف کرد؟!

آیا صرفا وجود اختلاف سلیقه و تفاوت در دیدگاه ها باعث جدایی در احزاب می شود؟

آیا بهتر نیست که تعریفی دقیق و بهتر از اصولگرایی داشته باشیم تا تمام افراد دلسوز نظام را شامل شود و فقط کسانی که با نظام در تعارض هستند را از دایره ی تعریفی خودمان خارج کنیم؟

از نگاه این گروه، سخن حضرت آقا درباره ی "بی اشکال بودن تفاوت نظر با شخص رهبری" و "نقد نظرات رهبری" چه معنایی می تواند داشته باشد؟ شاید رهبری هم در جمع اصولگرایان جایی ندارد!!!!!!

و در آخر؛
این افراد خود را در راه اصولگرایی می دانند یا اصولگرایی را در راه خود؟

---

 

فرع نوشت:

- کار بعضی ها شده مثل کسی که می گفت: " خدایا من حال ندارم، راه راست را به طرف من کج کن"
- این کوس انا الحق نشانی از ناحقی است.

گل به خودی

امروز و با تاخیری بیش از 24 ساعت از تایید خبر اعدام ( شهادت ) آیت الله نمر باقر النمر، رئیس جمهور کشورمان جناب آقای دکتر روحانی بیانیه ای را در این زمینه صادر کردند.

اما در این رابطه دو نکته ی مهم به چشم می خورد:

1. در حالی این بیانیه صادر گردید که متاسفانه هم گذشت زمان و هم لحن آن به نوعی نشانه ای بر کم اهمیتی این مساله از دیدگاه رئیس جمهور محترم دارد و این در حالی ست که کشور عربستان سعودی و حاکمین پست و دغل بازش همیشه و خصوصا در سال اخیر، بدترین و جسارت آمیزترین و موهن ترین گفتار و رفتار را نسبت به جمهوری اسلامی از خود نشان داده و همچون گرگ های خشمگین مدام لطمه ای را بر مردم و حکومت مردمی کشورمان وارد ساخته اند.
جناب آقای روحانی، شاید برخی بر این باور باشند که چون اقدام رژیم یهودی آل سعود در مورد یکی از اتباع کشور خودش بوده فلذا نمی توان توقع جدیت بیشتری از شما داشت و شما به عنوان رئیس جمهور کشوری دیگر فقط به همین اندازه حق ورود دارید.
اما این دلیل خوبی برای ملایمت شما نیست، چرا که ما پیش از این نیز اقدام صریح و قاطعی از شما در مواردی همچون فاجعه ی منا و پیش از آن فاجعه ی فرودگاه جده ندیدیم.
در حقیقت دلیل این ملایمت چیزی جز طرز نگاه شما به مسائل امور خارجی نیست. همان طرز نگاهی که برایش ارتباط با همه ی دنیا (حتی کشورهایی که هیچ ارزشی برای مان قائل نیستند) در اولویت است و راه کارش چشم پوشی از غلط ها و اشتباهات آنهاست. همان طرز فکری که باعث می شود شما رئیس جمهور کشوری که بیش از 36 سال است مدام با کشورمان مشکل داشته و هیچ وقت ابراز پیشمانی نکرده و همین الان هم با رفتاری وقیحانه ما را تهدید به حمله ی نظامی می کند را با لفظ "فردی مودب و باهوش" مورد خطاب قرار دهید.
رئیس جمهور محترم، شما هم روحانی هستید و هم حقوق دان. در مسلک روحانیت به اجتهاد رسیده اید و در حقوق دارای مدرک دکتری. من از شما سوال می کنم که این طرز نگاه شما در کجای دین اسلام و یا حتی در کجای حقوق بین الملل و دکترین حقوقی دنیا یافت می شود؟!

2. در این بیانیه حرکت گروهی از مردم که دست به اقدامات غیر قانونی زده اند و با تجمع و ورود غیر قانونی به سفارت و کنسولگری رژیم سعودی باعث سوءاستفاده ی دشمنان شده اند را تهدید به برخورد جدی کرده اید و از نهادهای مربوط تقاضای اجرای عدالت داشته اید.
جناب آقای دکتر روحانی، در اشتباه افرادی که دست به اقدامات هنجار شکنانه زده اند شکی نیست و همچنان که حضرت آقا در مورد حمله به سفارت انگلیس در سال 1390 فرمودند: "در قضیه اخیر اشغال آن سفارت خبیث [انگلیس]، احساسات جوانان درست بود ولی رفتنشان [به داخل سفارتخانه] درست نبود." ما نیز چنین اقداماتی را صحیح نمی دانیم.
لیکن پیام شما بیشتر در محکومیت حرکت مردم کشورمان است تا محکومیت حرکت خبیثانه ی رژیم سعودی. علت چنین پیامی چیست؟ مردم ما تا کی باید ضربه های محکم شما را به خودمان و ملایمت هایتان را با بیگانگان و حتی دشمنان نظام را تحمل کنند؟ مردم ما تا کی باید علاوه بر فشار دشمنان قسم خورده، با اخم ها و طعنه ها و نا ملایمت های شما کنار بیایند؟ اصلا علت چنین اقدامی چیست؟
علت چنین حرکتی از مردم تا حدود زیادی به شما بر می گردد. زمانی که مردم این کشور می بینند که به حجاج ایرانی تعرض می شود و دولت ایران به صورت قاطعانه برخورد نمی کند؛ وقتی می بینند که در مراسم حج چگونه چند صد تن از حجاج ایرانی کشته می شوند و دولت عربستان به جای عذرخواهی، مردم ایران را مقصر این حادثه خطاب می کند و در مقابل دولت ما نه تنها پاسخی محکم به یاوه سرایی های آنان نمی دهد بلکه خود را عاجزانه در مقابلشان به خاک انداخته و به آنان التماس می کند؛ آیا حق ندارند که فکر کنند که قطعا در این مورد هم هیچ واکنش مناسبی از سوی شما و کابینه ی شما صورت نخواهد گرفت؟
جناب آقای روحانی قبول کنید که رفتار غیر قانونی مردم به این خاطر است که امیدی به پاسخ قانونی از سوی شما نداشتند و در نهایت کار به جایی کشانده شد که باز هم خود ما محکوم شویم.

شکیات بی اثر

برخی در شک اند؛ تو را با شمشیر یا با گلوله
برخی در شک اند؛ تو را به جرم سیاسی و امنیتی یا به جرم علم و مذهب
برخی در شک اند؛ با فریاد مظلومانه یا با سکوتی پر معنا
برخی در شک اند؛ به صورت فردی یا به صورت جمعی
برخی در شک اند؛ ناامید از نهضت ات یا امیدوار به جوانان مکتب ات
برخی در شک اند؛ به فکر دنیای بی خودت یا به فکر دنیای خودت
برخی در شک اند؛ ...

 

 

رها کن این مشکوک ها را؛ اینها نه تنها در صحت تایید اعدام ات، بلکه احتمالا در بودنت هم شک دارند.

اصلا شک کثیر الشک را نباید اعتنا کرد.

یقین تویی
یقین راه توست
یقین اخلاص توست
یقین جوانه هایی ست در کنار تنه ی بی جانت
یقین ثمر دهی درختی ست که امروز آبیاری اش کردی
یقین طلوع فجری ست که کم کم دارد سیاهی سعود را نابود می کند

---

شکیات:
- امروز تیتر برخی از سایت ها برایم مثل روضه هایی بود که برخی برای امام حسین علیه السلام می خوانند، همان روضه هایی که او را تشنه ی آب می خوانند یا کشته ی تنهایی اش و کاری به فرهنگ قیامش ندارند.

- شک دارم، همان چیزی که می خواستم گفتم یا نه؛ ولی شک ام بعد از وقت است پس بی خیال.

- چه راحت از شک به یقین رسیدیم.

پایان یک رویا؟

پس از دو سال و اندی مذاکره ی همراه با تساهل و تسامح، دیروز در حرکتی زیبا رئیس جمهور کشور جناب آقای دکتر روحانی با دستور به وزیر دفاع، خواستار سرعت و جدیت بیشتر در زمینه ی تولید انواع موشکهای مورد نیاز نیروهای مسلح شدند.

دولت محترم در طی دو سال و نیم گذشته سعی بر این داشت تا با ایجاد رابطه و رسیدن به توافق با کشور آمریکا، از فشار تحریم ها کاسته و به وعده های پیش از انتخاباتش جامه ی عمل بپوشاند. زمانی که توافق به وجود آمد و قرار برداشته شدن همه ی تحریم ها گذاشته شد، از نظر دولت کار پایان یافته بود و وعده ها باید تحقق می یافت ولی آمریکا همچون قبل قابل اعتماد نبود و باز هم دست به اقدامات موزیانه زد و ضمن اینکه در ظاهر خود را پایبند به توافق نشان می داد ولی در باطن و با زبان بی زبانی برجام را زیر پا گذاشت. هرچند دولت محترم در ابتدا و نسبت به اقدامات اولیه ی آمریکا هیچ موضعی نگرفت و بلکه با توجیهاتی اقدامات آمریکا را ناقض برجام نمی دانست (بر فرض اینکه مخالف برجام هم نبود ولی اقدامات ضد ایرانی بودند ولی دولت انگار فقط مدافع برجام بود و نسبت به توهین به ایران و ایرانی هیچ واکنشی نشان نداد) ولی زمانی که دید این زیاده خواهی ها ادامه دارد، خود را مجبور به پاسخ گویی به آنها دید.

هرچند این پاسخ تحسین برانگیز است ولی جا دارد که یادآور شویم که در ابتدای اقدام جدی دولت به مذاکره با آمریکا، امام خامنه ای فرمودند که نباید همه ی مشکلات را به تحریم ها گره زد و باید به پتانسیل و نیروی داخلی اعتماد کرد اما در مقابل دکتر روحانی درمان همه چیز را به توافقات نسبت دادند. و باز یاداور شویم که رهبری فرمودند که آمریکا قابل اعتماد نیست اما ... .

سوالی که در اینجا مطرح است این است که اگر این کنش و واکنش ها بین ایران و آمریکا ادامه پیدا کند (آنچنان که یکی از مسئولین کشور آمریکا گفته که این نامه رئیس جمهور ایران را بی جواب نخواهند گذاشت) روند اجرای برجام چگونه پیش خواهد رفت و در حقیقت آیا برجامی در کار خواهد بود یا خیر؟!
اگر برجام لغو شود، چه بلایی بر سر کشوری خواهد آمد که در طی این چند وقت همه چیزش را به نتیجه ی توافقات گره زده است؟!
مایی که به راه توافق اعتقاد داشتیم و نیروی داخلی را بی اثر در رفع مشکلات می دانستیم؛ اگر برجام لغو شود، چگونه مشکلات مان را حل کنیم؟

شاید برخی فکر کنند که در صورت شکست برجام، ما (منتقدین دولت) این شکست را باعث دلخوشی خود می دانیم و از آن ابراز خوشحالی می نماییم. اما واقعیت چیز دیگری ست. اگر در زمان مذاکرات با آن مخالفت می کردیم نه برای این بود که اگر چنین روزی پیش آمد، آگاهی خود را به رخ بکشیم (که اگر چنین کنیم از روی جهالت ماست) بلکه از آن جهت بود که اعتقاد داشتیم دولت به سمتی می رود که نه تنها هیچ سودی در آن نیست بلکه باعث غفلت از راه صحیح می شود.
هرچند در این مدت بسیار بر ما خرده گرفتند که "دلواپسها" و "ترسوها" و "لرزان ها"  سکوت کنند و حق اظهار نظر ندارند ولی علت مخالفت ما با مذاکرات صرف، بار سنگینی بود که به نظام تحمیل میشد.
در صورت شکست برجام شاید در ظاهر حرف ما درست از آب بیرون بیاید ولی ما به خاطر ضربه ای که به کشور و مردم مان وارد شده، خود را متضرر می دانیم و امیدواریم روند اجرای برجام به گونه ای باشد که حتی به اندازه ی سر سوزنی حق کشور و مردم و نظام مان ضایع نشود.